Είναι ο σεξουαλικός εθισμός πραγματικός;

Το σεξ είναι φυσιολογικό, υγιές και απολαυστικό μέρος της ζωής. Μπορεί να είναι μια όμορφη εμπειρία ένωσης και χαράς. Πώς μπορεί οπότε να είναι εθισμός; Δεν βρίσκουν δικαιολογίες οι άνθρωποι που λένε πως είναι σεξουαλικά εθισμένοι ώστε να καλύψουν την έλλειψη αυτοσυγκράτησης και ελέγχου; Δεν το απολαμβάνουν απλά πάρα πολύ;

Ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτές τις ερωτήσεις διαρκώς. Προέρχονται από έναν ολόκληρο κόσμο παρανόησης σχετικά με το τι είναι εθισμός. Σίγουρα, είναι αλήθεια ότι δεν είναι εθισμένος κάθε άνθρωπος που έχει κάποια εξωσυζυγική σχέση. Όλοι όσοι βλέπουν πορνό, δεν είναι εθισμένοι. Επίσης, οι άνθρωποι που έχουν κάνει πολύ σεξ με πολλούς ανθρώπους δεν είναι εθισμένοι. Κάποιοι άνθρωποι απλά έχουν σεξουαλικές ορμές ή απλά συμβαίνει να τους αρέσουν ορισμένα πράγματα. Αυτό συμβαίνει, δε προσπαθούμε να βάλουμε σε κανέναν την ετικέτα του εθισμένου, ή να βρούμε δικαιολογίες για τους μη υπεύθυνους και μη πιστούς ανθρώπους. Όμως, ο εθισμός στο σεξ υπάρχει στα αλήθεια. Και είναι διαφορετικό από το να έχει κανείς γενικά υψηλή λίμπιντο, με δύο βασικούς τρόπους:

1. Αφού αρχίσουμε, δε μπορούμε να σταματήσουμε

Για τους αλκοολικούς, δεν υπάρχει το να πιούν απλά ένα γρήγορο ποτό. Για τους εθισμένους στο τζόγο, δεν υπάρχει το να πάνε 10 λεπτά στο καζίνο. Για τους σεξουαλικά εθισμένους, δεν υπάρχει το να «δω πορνό για 5 λεπτά» ή «μόνο μια ώρα σε κάποιο κλαμπ με στριπτίζ», ή «θα βρεθώ με ένα άτομο μόνο αυτή την εβδομάδα». Υπάρχει ολόκληρη ποικιλία σεξουαλικών συμπεριφορών που μπορεί να είναι εθιστικές – όμως όλες μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό: σε ότι κι αν είμαστε εθισμένοι, βρίσκουμε αδύνατον να σταματήσουμε από τη στιγμή που θα το αρχίσουμε. Θα μείνουμε μέχρι το χάραμα στο ιντερνετ – θα αδειάσουμε τους τραπεζικούς μας λογαριασμούς στις ιερόδουλες- θα υποφέρουμε από μεταδιδόμενα νοσήματα από την εμπλοκή μας με εργάτες σου σεξ – θα έχουμε τη μία εξωσυζυγική σχέση μετά την άλλη – θα αυνανιζόμαστε μέχρι που να τραυματιστούμε- και θα σηκωθούμε την επόμενη ημέρα και θα το κάνουμε ξανά. Άπαξ και αρχίσουμε, χάνουμε τον έλεγχο σχετικά με το πόσο πολύ ή για πόση ώρα ή με ποιον το που ή το πότε.

2. Δε μπορούμε να μείνουμε μακριά από αυτό, άσχετα από τις συνέπειες

Όλα τα παραπάνω θα ήταν απλά εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, εάν απλά μπορούσαμε να μην αρχίσουμε εξ αρχής. Εάν ο αλκοολικός μπορούσε να θυμηθεί την καταστροφή της τελευταίας φοράς που μέθυσε! Εάν κάποιος που είναι εθισμένος με τον τζόγο, μπορούσε να ανακαλέσει επαρκώς τον τρόμο των τοκογλύφων και του δικαστικού επιμελητή. Εάν ο σεξουαλικά εθισμένος μπορούσε να θυμηθεί το τεστ των μεταδιδόμενων νοσημάτων και το αποτέλεσμα που τον γέμισε ντροπή – τις επίπονες ανακαλύψεις και τις διαλυμένες σχέσεις – τις δουλειές που έχασε, ότι έχασε τον ύπνο του, τους λογαριασμούς που δεν πλήρωνε. Πολλοί από εμάς αντιμετώπισαν τέτοιες συνέπειες ξανά και ξανά. Όμως δε μας εμπόδισαν από το να γυρίσουμε πίσω για περισσότερες. Φαίνεται τόσο περίεργο και ξένο στους γύρω μας – όμως όλα τα ταπεινωτικά, τρομακτικά πράγματα στον κόσμο δε μπορούσαν να θεραπεύσουν αυτή την εμμονή. Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο χειροτέρευαν οι ζωές μας, τόσο δυσκολότερο μας φαινόταν να σταματήσουμε και να παραμείνουμε μακριά.

Οι περισσότεροι άνθρωποι απολαμβάνουν το σεξ φυσιολογικά. Υποθέτουν ότι κι εμείς το απολαμβάνουμε – απλά πάρα πολύ. Για εμάς, δεν ισχύει πάντα αυτό. Συχνά, οι εθιστικές μας συμπεριφορές, μας αφήνουν πληγωμένους, τραυματισμένους, απογοητευμένους, απένταρους, απεγνωσμένους ακόμη και αυτοκτονικούς. Κι όμως, δεν έχει σημασία πόσο συχνά βιώνουμε αυτές τις αρνητικές συνέπειες – δεν έχει σημασία πόσο πολύ μισούμε τους εαυτούς μας και τι κάνουμε – πάντα γυρίζουμε πίσω. Άσχετα από τα επαναλαμβανόμενα ταπεινωτικά λάθη, πάντα υπάρχει ακόμη μια προσπάθεια να ελέγξουμε τους εαυτούς μας και να απολαύσουμε το σεξ όπως και οι άλλοι άνθρωποι, και τότε έρχεται ακόμη μια αποτυχία. Αυτό είναι ο εθισμός.